Το πρόγραμμα Δακοκτονίας και τα (πραγματικά) προβλήματά του.

Προχθές (4/5/2015) ο γνωστός ιστότοπος αγροτικής ενημέρωσης www.agronews.gr δημοσίευσε άρθρο με τίτλο "Το στράγγισμα των αποθεματικών φουντώνει το δάκο" στο οποίο μπλέκει πολλά και ετερόκλιτα μεταξύ τους στοιχεία, προσπαθώντας να διεκτραγωδήσει τα προβλήματα που παρουσιάζονται φέτος στο πρόγραμμα Δακοκτονίας του Υ.Π.Α.Π.ΕΝ. Με αφορμή το άρθρο αυτό θα προσπαθήσουμε να καταγράψουμε τα πραγματικά προβλήματα του προγράμματος, έτσι όπως προκύπτουν από συγκεκριμένα στοιχεία και όχι από "κραυγές" και προσπάθειες εντυπωσιασμού. 
 Το πρόγραμμα Δακοκτονίας είναι ένα κρατικό πρόγραμμα του Υπουργείου (νυν Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, πρώην Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων) το οποίο εκτελείται από τις Περιφέρειες της χώρας, με κονδύλια που χορηγεί το Υπουργείο γι' αυτόν το σκοπό. Όπως όλα τα προγράμματα που εκτελούνται από δημόσιους φορείς, και όπως όλο το ελληνικό Δημόσιο συνολικά, έχει χτυπηθεί κι αυτό από την οικονομική κρίση των τελευταίων ετών. Οι πιστώσεις που διατίθενται για το πρόγραμμα έχουν μειωθεί δραματικά τα τελευταία 4 χρόνια. Να αναφερθούμε συγκεκριμένα στην Περιφερειακή Ενότητα Πρέβεζας: Το 2012  285.000 € το 2013  181.500 € το 2014  121.815 € και το 2015  134.603 €. 
  Ακόμα πιο εντυπωσιακή όμως είναι η μείωση στο διατιθέμενο προσωπικό για τη διενέργεια του προγράμματος. Κάποτε η Π.Ε. Πρέβεζας προσελάμβανε τέσσερις (4) γεωπόνους για τη δακοκτονία και έναν (1) αποθηκάριο. Σήμερα προσλαμβάνει δύο (2) γεωπόνους ενώ κάποια χρονιά είχαμε φτάσει και στον έναν (1). Αντίστοιχα οι εργατοτεχνίτες (παγιδοθέτες) που προσλαμβάνονται για την τοποθέτηση και αλλαγή των δακοπαγίδων από 30+ που ήταν κάποτε έπεσαν στους 21 (2013) και μόλις ...9 το 2014.  
 Γίνεται επομένως κατανοητό και στον πιο ανίδεο περί την φυτοπροστασία ότι με τέτοιο άγριο "ψαλίδι" σε πόρους και έμψυχο δυναμικό το πρόγραμμα δεν είναι δυνατόν να εκτελεστεί σωστά και αποτελεσματικά. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα διατιθέμενα φέτος χρήματα στην Πρέβεζα επαρκούν μόλις και μετά βίας για τη διενέργεια τριών (3) γενικών ψεκασμών, πράγμα που επιεικώς θα το χαρακτηρίζαμε αστείο, εάν θέλουμε να μιλήσουμε για σοβαρή προστασία της ελαιοπαραγωγής από το δάκο, με τις κλιματικές συνθήκες της Πρέβεζας. 
 Αν προσθέσουμε σε όλα αυτά και τις άγριες περικοπές και τα λοιπά προβλήματα σε μετακινήσεις και οδοιπορικά μόνιμων και συμβασιούχων υπαλλήλων, καθώς και την ατέλειωτη γραφειοκρατία που συνοδεύει όλες τις διαδικασίες (διαγωνισμούς, προσλήψεις, πληρωμές) καταλήγουμε σ΄ ένα σύστημα απόλυτα δυσλειτουργικό και αναποτελεσματικό. Για να καταλάβει κάποιος το μέγεθος του παραλογισμού της ελληνικής δημόσιας διοίκησης θα πούμε μόνο τούτο: Οι Περιφέρειες, στις προκηρύξεις που βγάζουν για την πρόσληψη των γεωπόνων, δεν μπορούν να ζητήσουν άδεια οδήγησης αυτοκινήτου γιατί αυτό δεν επιτρέπεται από το ΑΣΕΠ(!). Προφανώς κάποιοι πιστεύουν ότι οι γεωπόνοι-τομεάρχες δακοκτονίας μπορούν να κάνουν επίβλεψη των ψεκασμών κινούμενοι από χωριό σε χωριό με το ...λεωφορείο της γραμμής, με ποδήλατο ή και τα πόδια! 
  Όμως πέρα από τα υπαρκτά και αναμφισβήτητα αυτά προβλήματα, και επειδή η κριτική, όσο σκληρή κι αν είναι, πρέπει να έχει κάποια βάση και κάποια λογική, ας δούμε τι δεν ισχύει από όλα αυτά που αναφέρει το παραπάνω άρθρο για τη Δακοκτονία. 
  Καταρχήν να πούμε ότι τα κονδύλια που διατίθενται για τη Δακοκτονία δεν έχουν καμία σχέση με τα αποθεματικά των Περιφερειών. Είναι χρήματα του Υπουργείου τα οποία κατανέμονται στις Περιφέρειες αποκλειστικά για το πρόγραμμα αυτό, και μάλιστα αρκετά έγκαιρα, (γύρω στο Φλεβάρη) ώστε κάθε Περιφέρεια γνωρίζει τι "έχει λαμβάνειν" για όλη τη χρονιά. Τα χρήματα αυτά σε καμία περίπτωση δεν προκαταβάλλονται στις Περιφέρειες, ούτε βέβαια μπάινουν σε κάποιον "κουμπαρά" ή αποθεματικό, αλλά εκταμιεύονται σταδιακά, σε τρεις δόσεις, κατά την πρόοδο των εργασιών του προγράμματος. Αλλά ακόμα και άν το Υπουργείο καθυστερήσει να εκταμιεύσει κάποια δόση, λόγω οικονομικής στενότητας, αυτό σε τίποτα δεν πρόκειται να καθυστερήσει τη διεξαγωγή του προγράμματος. Οι διαδικασίες των διαγωνισμών, προμηθειών, προσλήψεων κλπ. προχωρούν κανονικά αφού οι πιστώσεις θεωρούνται (και είναι) εξασφαλισμένες.
  «Όπως βαίνει το πράγµα, σηµειώνουν χαρακτηριστικά στην Agrenda, έµπειροι ελαιοπαραγωγοί, η σοδειά έπειτα από πολλά χρόνια κινδυνεύει να εκτεθεί στην επιβλαβή αυτή ασθένεια…» αναφέρει το άρθρο. Ας αφήσουμε κατά μέρος το γεγονός ότι ο δάκος δεν είναι ακριβώς «ασθένεια». Πόσο «έμπειροι» μπορεί να είναι αυτοί οι ελαιοπαραγωγοί όταν εκτιμούν ότι «έπειτα από πολλά χρόνια» κινδυνεύουν να χτυπηθούν από τον δάκο; Τους έχει πει κανείς ότι ο δάκος είναι ένας ενδημικός εχθρός της ελιάς στους ελληνικούς ελαιώνες από αρχαιοτάτων χρόνων, και προσβάλλει κάθε (μα κάθε) χρόνο τον ελαιόκαρπο, άλλοτε λιγότερο και άλλοτε περισσότερο; 
  «Ήδη ο χρόνος κυλά αντίστροφα αφού για να έχει αποτέλεσµα η δακοκτονία πρέπει η πρώτη επέµβαση στα λιοστάσια να γίνει το αργότερο στο τέλος Μαΐου, αρχές Ιούνη, µε τις αρµόδιες υπηρεσίες των περιφερειών και του υπουργείου να έχουν επιδοθεί σε… ράλι…» συνεχίζει ο συντάκτης. Εδώ τι να σχολιάσει κανείς; Τέλος Μαΐου με αρχές Ιούνη οι ελιές βρίσκονται στο στάδιο τέλος άνθησης -αρχή καρπόδεσης και φυσικά ποτέ, μα ποτέ δεν γίνεται ψεκασμός δακοκτονίας αυτή την εποχή. Ο πρώτος ψεκασμός του κρατικού προγράμματος Δακοκτονίας γίνεται από τέλος Ιουνίου (στις πρωιμότερες περιοχές) μέχρι τα μέσα Ιουλίου (στις πιο όψιμες) ανάλογα και με τις καιρικές συνθήκες και το στάδιο ανάπτυξης του ελαιόκαρπου.
 «Πόλεµος έχει σηµάνει εν τω µεταξύ ανάµεσα στις περιφέρειες για την κατανοµή των κονδυλίων 25 εκατ. ευρώ περίπου, που κατανεµήθηκαν σε 35 ελαιοκοµικές ζώνες στα τέλη Φλεβάρη». Τα φετινά συνολικά κονδύλια για τη Δακοκτονία είναι 18,363 εκατ. €. Το έχει γράψει μάλιστα και ο ίδιος ιστότοπος σε σχετικό του άρθρο στις 2/3/2015. 
 « Υλικά από το στοκ βγάζει το υπουργείο
  Πενία τέχνας κατεργάζεται και σε σχέση µε τη δακοκτονία, µε την αρµόδια ∆ιεύθυνση Προστασίας Φυτικής Παραγωγής του υπουργείου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, να διευκρινίζει πως ο πρώτος ψεκασµός, µπορεί να γίνει µε τα υπόλοιπα των περσινών υλικών δακοκτονίας, σε µια προσπάθεια να κερδίσουν χρόνο οι αρµόδιες υπηρεσίες.» Εδώ τι ακριβώς είναι αυτό που ενοχλεί και αποτελεί «είδηση»; Το γεγονός ότι οι Περιφέρειες θα χρησιμοποιήσουν για τον πρώτο ψεκασμό τα υπόλοιπα των φαρμάκων που βρίσκονται στις αποθήκες τους; Μήπως θα έπρεπε να τα πετάξουν στο …δρόμο; Τα φάρμακα που προμηθεύτηκε πέρσι το Υπουργείο και μοίρασε στις Περιφέρειες, ήταν παραγωγής 2014 και μπορούν να χρησιμοποιηθούν μέχρι το 2016. Πού είναι το πρόβλημα να χρησιμοποιηθούν φέτος για τον πρώτο ψεκασμό Δακοκτονίας ή και για τους επόμενους; 

Κύριοι του «Agronews» και της «Agrenda»: Η Δακοκτονία στην Ελλάδα χωλαίνει και μάλιστα σοβαρά. Όμως, όπως γράψαμε και παραπάνω, η κριτική, όσο σκληρή κι αν είναι, πρέπει να έχει κάποια βάση και κάποια λογική. Το παραπάνω άρθρο θεωρούμε ότι αδικεί την όντως πολύ καλή δουλειά που κάνετε στον τομέα της αγροτικής ενημέρωσης και δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά για το κατά πόσο ενημερωμένοι και επιστημονικά καταρτισμένοι είναι οι συντάκτες σας.