Αναδιανομή και χρήσεις της γεωργικής γής: Σκέψεις και προβληματισμοί.

(Το παρακάτω κείμενο μας στάλθηκε από συνάδελφο, μέλος του Συλλόγου, και το δημοσιεύουμε ως έχει):

Αναδιανομή! Τα αγροτικά ακίνητα κάνουν φτερά.

Πιεστικές ανάγκες, ανεργία και αβεβαιότητα. Χρεωκοπημένος αγροτικός τομέας, εσωτερική υποτίμηση, υπερφορολόγηση και πλειστηριασμοί ακινήτων. «Κράτος έκτακτης ανάγκης», βίαιη προσαρμογή και διάχυτες υποψίες για κρυφές ατζέντες. Τα παραπάνω αποτελούν ένα εκρηκτικό κοκτέιλ που πυροδοτεί εξελίξεις. Αλλά ας εξετάσουμε ορισμένες απόψεις που διατυπώθηκαν ανεξάρτητα μεταξύ τους:

 - «Απαιτείται στροφή σε μεγαλύτερες μονάδες και σε υψηλότερη παραγωγικότητα μέσω της αναδιανομής της καλλιεργήσιμης γης προς όφελος συγκεκριμένων προϊόντων» αναφέρει σχετικά με την αγροτική παραγωγή το newsletter της εταιρίας Global Sustain (http://globalsustain.org/el/story/16436).
 - Υπουργός φέρεται να δηλώνει πριν από 6 χρόνια: «Απαραίτητη προϋπόθεση, προκειμένου να κάνει κανείς μια μεγάλη επένδυση είναι η δυνατότητα απόκτηση γης πολλών στρεμμάτων κλπ (Φόρουμ Πρέβεζας, 2008, τ. 12).
 - Σε άρθρο των Zoomers & Quak (2013) περιγράφεται η ταχεία αύξηση των μεγάλης κλίμακας εξαγορών γης από νέους παράγοντες της αγοράς (παγκόσμια), σε μια κούρσα που ότι οι φτωχότερες κοινότητες φαίνεται ότι χάνουν (http://www.thebrokeronline.eu/Articles/Untangling-the-myth-of-the-global-land-rush (18-04-2013).
- Η διεθνής οργάνωση OXFAM (http://www.oxfam.org/en/grow/issues/land-grabs) αναφέρεται στον όρο «αρπαγή γης». Αποδίδει την αυξημένη ζήτηση για γη παγκοσμίως, στην αναζήτηση γης για καλλιέργειες τροφίμων για εξαγωγή, για βιοκαύσιμα, ή απλά στη ζήτηση για αγορά γης με σκοπό το κέρδος.  
-Τα 661 σχόλια της θυελλώδους διαβούλευσης «Δημόσια διαβούλευση επί σχεδίου Π.Δ. Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γης» που ολοκληρώθηκε πριν δύο περίπου έτη, σκιαγραφούν μεταξύ άλλων το τρομακτικό μέγεθος και βάθος του ζητήματος της εκτός σχεδίου δόμησης στην Ελλάδα και καταγράφουν ορισμένες (ασυντόνιστες τότε) υποψίες για σχεδιαζόμενη απαξίωση της ιδιοκτησίας (http://www.opengov.gr/minenv/?p=3174) 
- Τη «μεθοδευμένη κατάρρευση των αξιών στην αγορά υπό την πίεση της αναμενόμενης μαζικής εκποίησης περιουσιακών στοιχείων ενώ συνεχίζεται η βραχύβια ανατιμητική κερδοσκοπία στο χρηματιστήριο» (αναφέρεται στη βιαστική εκποίηση του χαρτοφυλακίου του ΤΑΙΠΕΔ) καταγράφει ο βουλευτής Μίμης Ανδρουλάκης σε πρόσφατη ερώτησή του προς τον Υπουργό Οικονομικών (http://tinyurl.com/pjy2op4 ). 
- «Ο θάνατος του ιδιοκτητάκου» τιτλοφορείται πρόσφατο άρθρο του Γ. Λιακόπουλου, ο οποίος κάνει λόγο για «τη μεγαλύτερη αναδιανομή ακίνητης περιουσίας που έγινε ποτέ» (http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.oikonomia&id=28915).  

Στην Ελλάδα προηγήθηκε η διαρκής κατανάλωση (άρα παραγωγική απαξίωση) της γεωργικής γης, επί δεκαετίες. Συνοδεύτηκε από το κυνήγι υπεραξιών, ή απλώς από τη «συλλογή» ακινήτων (όπως αγροτεμάχια κλπ) από μικρομεσαίους, με ένταση και διάρκεια σε βαθμό …ψυχαναγκασμού! Πολλά από τα ακίνητα έπαψαν να αξιοποιούνται παραγωγικά (οικοπεδοποίηση, κατατεμαχισμός, έλλειψη κινήτρων, εγγενείς αδυναμίες αγροτικού κλάδου, ή απλά … «άστο να υπάρχει»). Έτσι μια πτυχή του ζητήματος υπήρξε η «ακινησία των (αγροτικών) ακινήτων» τα οποία προφανώς δεν συνεισέφεραν στην παραγωγικότητα της πραγματικής οικονομίας. Μια άλλη πτυχή ήταν η «φούσκα», η οποία απέφερε κέρδη και τροφοδότησε άλλους κλάδους της οικονομίας. Κατά συνέπεια το μείζον θέμα της μεγέθυνσης του αγροτικού κλήρου δεν μπήκε ποτέ συντεταγμένα σε τροχιά επίλυσης. 
Πέρα από τις ιδιαιτερότητες της ελληνικής κοινωνίας, ουσιαστικά η πολιτική γης (ή η ανυπαρξία της) σε συνδυασμό με το φορολογικό σύστημα και ευρύτερες πολιτικές επιλογές, εξυπηρέτησαν τη συγκεκριμένη κατάσταση. Είναι αμφίβολο αν θα μπορούσε να στέκει μια σοβαρή ανάλυση η οποία θα δικαιολογούσε τα ανωτέρω. Επιπλέον, όπως ξέρουμε, τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν ομαλά (κρίση χρέους). 
Δεν πρόκειται λοιπόν για κάτι βαθυστόχαστο. Κάθε άλλο! Με νηπιακή αφέλεια ας ενώσουμε τις παραπάνω τελίτσες και ας πει ο καθένας τι βλέπει. Στο βαθμό που ο υπαινιγμός έχει βάση, η εκάστοτε πολιτική ηγεσία κρατά τη στρόφιγγα και μπορεί να πυροδοτεί κύκλους μικρότερης ή μεγαλύτερης αναδιανομής. Σήμερα, παράγοντες της αγοράς ακινήτων επιβεβαιώνουν ότι τα ακίνητα στην Ελλάδα αλλάζουν χέρια!