Νέοι κίνδυνοι για τα φυτά και βιολογική αντιμετώπιση.

Μια ενδιαφέρουσα ημερίδα διοργάνωσε το ΤΕΙ Ηπείρου την Παρασκευή, 16-10-2015 στην Άρτα. Ειδικοί επιστήμονες από το Mπενάκειο Φυτοπαθολογικό Ινστιτούτο παρουσίασαν σοβαρούς κινδύνους που απειλούν την υγεία των φυτών λόγω της μεγάλης και αυξανόμενης μετακίνησης ανθρώπων και εμπορευμάτων από χώρα σε χώρα και από ήπειρο σε ήπειρο. Όπως το καταστρεπτικό βακτήριο της ελιάς και πολλών άλλων φυτών Xylella fastidiosa που ταξίδεψε από την Κεντρική Αμερική στη νότια Ιταλία όπου καταστρέφει του ελαιώνες και είναι πολύ επικίνδυνο να μεταφερθεί και στη χώρα μας με μολυσμένα φυτά ή και έντομα. 

 Μεγάλη προσοχή οφείλουν να επιδείξουν και οι μεμονωμένοι ταξιδιώτες και να μην βάζουν στη βαλίτσα τους σπόρους, φυτά ή τμήματά τους επειδή τους άρεσαν και τους προκάλεσαν το ενδιαφέρον. Γιατί μαζί με αυτά μπορεί να βάλουν στις αποσκευές τους και σοβαρούς παθογόνους οργανισμούς και να φέρουν, χωρίς τη θέλησή τους, την καταστροφή στη χλωρίδα της χώρας μας. 

 Παρουσιάστηκαν, επίσης, επιτυχημένα παραδείγματα κλασικής βιολογικής αντιμετώπισης νέων εχθρών. Όπως η αντιμετώπιση του εντόμου Metcalfa pruinosa με το αποκλειστικό παρασιτοειδές Neodryinus typhlocybae και η αντιμετώπιση του νεοεισερχόμενου στη χώρα μας εχθρού της καστανιάς Dryocosmus kuriphilus με το εκτοπαράσιτο Torymus sinensis σε Ιαπωνία και Ιταλία. Ειδικά για το έντομο Metcalfa υπάρχει σημαντική εμπειρία και στην Πρέβεζα. Το 2007 έγινε εξαπόλυση του παρασιτοειδούς από τη Διεύθυνση Γεωργίας Πρέβεζας σε συνεργασία με τον Μπενάκειο Φυτοπαθολογικό ίδρυμα με μια μικρή χρηματοδότηση από το Υπουργείο Γεωργίας αντιμετωπίζοντας οριστικά το πρόβλημα. Σε αυτά μπορούμε να προσθέσουμε το πετυχημένο παράδειγμα της αντιμετώπισης του εριώδους αλευρώδους με το Cales noacki και στην περιοχή μας. Τα πλεονεκτήματα της βιολογικής αντιμετώπισης σε σχέση με τη χημική σε βάθος χρόνου είναι πολύ μεγάλα και αφορούν την αποτελεσματικότητα στην αντιμετώπιση του εχθρού, την οικονομικότητα, αλλά και την ασφάλεια στο περιβάλλον, τον χρήστη και τον καταναλωτή . Η μέθοδος μπορεί να εφαρμοστεί και για την αντιμετώπιση της νέας μάστιγας της τομάτας, του εντόμου Tuta absoluta με την χρήση είτε ντόπιων αρπακτικών εντόμων, είτε εισαγόμενων. 
 Βέβαια, χρειάζεται προσεκτική έρευνα πριν από την απελευθέρωση μάκρο- ή μικρο- οργανισμών στο περιβάλλον ως ωφέλιμα. Πρέπει να μελετηθούν οι επιδράσεις στα άλλα ωφέλιμα έντομα και σε όλη το οικοσύστημα για να αποφύγουμε λανθασμένες εισαγωγές όπως η πασχαλίτσα αρλεκίνος (Harmonia axyridis). Η οποία όπου εγκαταστάθηκε εκτόπισε τη ντόπια πασχαλίτσα, δημιούργησε προβλήματα σε καλλιέργειες και ενόχλησε τους κατοίκους. Τέλος παρουσιάστηκαν προτάσεις για βιολογική αντιμετώπιση παλιών εχθρών όπως είναι ο δάκος της ελιάς ή και δύσκολων ζιζανίων. Στην νότια Αφρική, όπου και θεωρείται πλέον ότι είναι ο τόπος καταγωγής του δάκου, βρέθηκε τριπλάσιος αριθμός αρπακτικών και παρασίτων του σε σχέση με τη Μεσόγειο και επομένως υπάρχουν ελπίδες αντιμετώπισης του με την εισαγωγή κάποιων από αυτούς, όπως τελευταία δοκιμάζεται στις Η.Π.Α. 
 Τέλος για την επιτυχία της βιολογικής αντιμετώπισης απαραίτητη είναι η συνεργασία όλων των εμπλεκομένων, αγροτών, ιδιωτών γεωπόνων, εκπαιδευτικών και ερευνητικών ιδρυμάτων και δημοσίων υπηρεσιών.